pazar ve pazartesi gunleri kendimi bildim bileli benim bir numaralı kabusum olmuştur!
hatta bu sonu gelmez kısır döngü ertesi günün pazar olduğu bilinciyle bana cumartesi gecesinin keyfini bile yaşatmayabiliyor açıkçası. sanki o zaman bide üzerine gunler daha hızlı geçip hafta sonu sanki sadece bir günmüş gibi "cuma-cumartesi-pazar" benim için sıkıştırılmış paket program gibi geçiyor! çok sikko açıkçası.
hahah küçükken pazartesi gunleri okula gitmemek için hasta ederdim kendimi. hele ki bir de yapılmamış bir ödev çalışılmamış bir sınav varsa... öyle tebeşşir tozu içiyim ateşim çıksın olayı da değil benimki. bu konuda bazı bazı psişik güçlerim varmış gibi bile hissediyorum. hiç bi bokum yokken ateş çıkarma, kusma, titreme, ağlama, hatta işin dozu büyükse krizlere girme falan gibi boyutlara bile ulaşabiliyordum şimdi biraz daha değişik yaş buyudu ya... kalp çarpıntısı, tansiyon, hipoglisemi, panik atak, sinir krizi falan geçiriyorum :D
bu hafta ekstrasının ekstrası bi pazar gerginliği içindeyim triplerden triplere koşuyorum kendi kendime. cumartesi gecesi aşırı alkol alımı nedeniyle pazar günü zaten yaşıcağım sıkıntılar aşikar olmasına rağmen (akşamdan kalma sendromu & aşırı susuzluk sorunsalı vb.) gerizekalı beynimin mi artık bilinç altımın mı artık bilemiyorum nerelerime lanet yağdırmam gerektiğini, beni tüm gece kabuslardan kabuslara koşturan ruyalarla karabasanlarla uğrastım bi de hiç iç sıkışması tıkışması derdim yokmuş gibi.
eski sevgililer mi dersiiiin onların yeni sevgilileri mi dersin piuuuu! ne ararsan vardı lanet gelsin! uyansam bir dert uyanınca susayıp duruyorum sürekli su içmekten zaten saat başı çişe kalkıyorum, yatıyorum bi umut bu kabuslar biter diye anasını satıyım saniye bile atlamadan kaldığı yerden devam ediyorlar, daralıyorum, daralıyorum...
sabah uyandığımda tüm bu buhran bunalımın yanında yaşadığım baş ağrısı da yanında promasyon olarak hayatıma katıldı.
kısacası pazar gunune gözlerimi açışım sadece kabus ve iç sıkıntısından ibaretti. ve bok gibi uyandım. pazar günüsü sendromum daha da dayanılmaz bi hale geldi.
hep böyle gecelerin ardından "bir daha bu kadar içmicem" atarlarımı artık yapmama kararı aldım. hayır nasıl olsa uygulamaya koyamıyorum kendi kendime atarlanıp gerilim olmak niye arkadasım!
yarın yine yeni bir pazartesi ve yine yeni sevimsiz bir haftaya giriş yapıyor olucam. sabahın köründe iş başı falan fistan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder